اهداف توسعه پایدار | هدف 10- کاهش نابرابری (درآمدی)
هدف 10 از 17 هدف کلی برنامه توسعه پایدار جهانی
بشر همواره در حال پیشرفت و بهتر کردن شرایط و استاندارد زندگی است.
سطح زندگی مردم نسبت به گذشته بهتر شده است اما نابرابری درآمد در حال افزایش است.
10 درصد ثروتمندترین افراد تا 40 درصد از درآمد جهانی را دارند در حالی که 10 درصد فقیرترین آنها فقط بین 2 تا 7 درصد درآمد جهانی را در اختیار دارند.
نابرابری درآمد تقریباً در همه جا در دهه‌های اخیر افزایش یافته است، اما با سرعت‌های متفاوت.
در جوامع پیشرفته به‌خصوص در اروپا نابرابری درآمد سرعتی کم دارد اما در خاورمیانه فاصله بین درآمد ثروتمندان و فقیران با سرعتی بالا در حال افزایش است.
این نابرابری‌های فزاینده نیازمند اتخاذ سیاست‌های درستی برای توانمندسازی افراد کم‌درآمد و ارتقای شمول اقتصادی همه، بدون در نظر گرفتن جنسیت، نژاد یا قومیت است.
سیستم جهانی در تلاش برای کاهش نابرابری درآمد
بدون شک نابرابری درآمد نیازمند راه‌حل‌های جهانی است. سیاست‌های جداگانه و بعضا مغرضانه برخی کشورها از تحقق این امر جلوگیری کرده یا سرعت آن را به طرز چشم‌گیری کاهش می‌دهد.
اگر چشم‌اندازها و فرصت‌های جهانی در مقابل استعدادها و نوابغ کشورهایی با درصد بالای جمعیت فقیر قرار نداشت مطمعنن این معضل عمق و ژرفای بیشتری پیدا می‌کرد.
سیاست‌های لازم برای کاهش نابرابری درآمد در جهان، شامل بهبود مقررات و نظارت بر بازارها و مؤسسات مالی، تشویق کمک‌های توسعه‌ای و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به مناطقی است که در آنها بیشترین نیاز وجود دارد.
تسهیل مهاجرت و جابجایی ایمن مردم نیز کلیدی برای پر کردن شکاف گسترده است.
اهداف برنامه توسعه پایدار برای کاهش نابرابری درآمدی در جهان
- تا سال 2030، به تدریج رشد درآمد 40 درصد پایینی جمعیت (به لحاظ درآمد) را با نرخی بالاتر از میانگین درآمد ملی حفظ کنید.
- تا سال 2030، مشارکت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی همه را بدون در نظر گرفتن سن، جنس، ناتوانی، نژاد، قومیت، مذهب یا وضعیت اقتصادی یا سایر موقعیت‌ها توانمند کرده و ارتقا دهید.
- تضمین فرصت‌های برابر و کاهش نابرابری‌ها با حذف قوانین، سیاست‌ها و شیوه‌های تبعیض‌آمیز و ترویج قوانین، سیاست‌ها و اقدامات مناسب در این زمینه.
- تطبیق سیاست‌ها، به‌ویژه سیاست‌های مالی، دستمزدها و حمایت اجتماعی و دستیابی تدریجی به برابری بیشتر (کشورها درگاه‌های ورودی خود برای جریان یافتن این سیاست‌ها در فرآیندهای تصمیم‌سازی خود را باز کنند)
- بهبود مقررات و نظارت بر بازارها و موسسات مالی جهانی و تقویت اجرای چنین مقرراتی
- تضمین افزایش نمایندگی و وجود تریبون برای کشورهای در حال توسعه، به‌منظور حضور در تصمیم‌گیری در موسسات اقتصادی و مالی بین‌المللی و جهانی؛ به منظور ارائه نهادهای موثرتر، معتبرتر، پاسخگوتر و قانونی‌تر.
- تسهیل مهاجرت و جابجایی منظم، ایمن، منظم و مسئولانه مردم، (از جمله) از طریق اجرای سیاست‌های مهاجرت برنامه‌ریزی شده و مدیریت شده
- اجرای اصل رفتار ویژه و متفاوت با کشورهای در حال توسعه، به ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته، مطابق با موافقت‌نامه‌های سازمان تجارت جهانی.
- تشویق کمک‌های رسمی توسعه و جریآن‌های مالی، از جمله سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، به کشورهایی که بیشترین نیاز را دارند، به ویژه کشورهای کمتر توسعه‌یافته، کشورهای آفریقایی، کشورهای در حال توسعه جزیره‌ای کوچک و کشورهای در حال توسعه محصور در خشکی، مطابق با طرح‌ها و برنامه‌های ملی آنها.
- تا سال 2030، هزینه‌های مبادله حواله‌های مهاجران را به کمتر از 3 درصد کاهش دهید و کریدورهای حواله با هزینه‌های بالاتر از 5 درصد را حذف کنید.
برخی حقایق در مورد نابرابری درآمد در جهان
بر اساس آخرین برآوردها، در سال 2015، 10 درصد از جمعیت جهان یا 734 میلیون نفر با کمتر از 1.90 دلار در روز زندگی می کردند.
انتظار می‌رود که جنوب آسیا و جنوب صحرای آفریقا شاهد بیشترین افزایش فقر شدید باشند و به‌ترتیب 32 میلیون و 26 میلیون نفر دیگر زیر خط فقر بین‌المللی در نتیجه همه‌گیری زندگی می‌کنند.
سهم کارگران جهان در فقر شدید در دهه گذشته به نصف کاهش یافته است: از 14.3 درصد در سال 2010 به 7.1 درصد در سال 2019.
در سال 2016، 55 درصد از جمعیت جهان – حدود 4 میلیارد نفر – از هیچ گونه حمایت اجتماعی بهره مند نبودند.