نویسنده: آقای توبیاس مولر
برگردان: وحید مشیرنیا
مطالعه، حاکی از تضعیف شدید جریان گلفاستریم است
یک تیم بین المللی از پژوهشگران با استفاده از دادههای تا حدودی تاریخی ثابت کردهاند که جریان گلفاستریم حداقل برای 1000 سال پایدار بوده است. بنابراین، ضعفهای اخیر در جریان آن باید طولانی مدت باشد و میتواند اثرات تهدیدآمیزی داشته باشد.
گلف استریم (Gulf Stream)، یک جریان اقیانوسی گرم و قوی است که در اقیانوس اطلس جریان دارد و به دو بخش تقسیم میشود، بخش شمالی به شمال اروپا میرود و بخش جنوبی به غرب آفریقا.
گلف استریم همچون رودخانهای که به جای خشکی، در میان آبهای اقیانوس، پیشروی میکند و پهنای آن از مجموع پهنای همه رودخانههای دنیا بیشتر است.
گلف استریم حدود ۱۰۰ کیلومتر عرض و ۸۰۰ تا ۱٬۲۰۰ متر عمق دارد و سرعت آب در سطح آن ۲٫۵ متر در ثانیه است[و حرارتی که توسط آن انتقال مییابد برابر با ۱٫۴ پتاوات (۱۵ ۱۰ وات) است که برابر است با صد برابر انرژی مصرفی جهان میباشد.
جریان آبهای گلف استریم رنگ مشخصی دارد. رنگ گلف استریم آبی نیلی روشن است بنابراین جریانش در میان آبهای سبز و خاکستری رنگ اطراف خود، به خوبی نمایان است.شروع گلف استریم در یک ناحیه ی بسیار گرم جهان است، خود آن نیز یک جریان آب گرم بهشمار میآید و وجود چنین جریان بزرگی از آب گرم سبب دگرگونیهای چشمگیری در آب و هوای بسیاری از مناطق جهان شدهاست و به دلیل وجود گلف استریم، لندن و پاریس نیز دارای آب و هوای ملایم زمستانی گردیدهاند وگرنه این دو شهر مانند لابرادور جنوبی در شمال شرق کانادا، در شمال قرار دارند و باید مانند آن زمستانی بسیار طولانی و سرد داشته باشند.
حرارت جریان آب گرم گلف استریم مساوی حرارتی است که از سوزاندن دو میلیون تن زغال بدست میآید. شدت و قدرت حرارت این جریان به حدی است که قادر است هوای تمام کشورهای شمالی اروپا را گرم کند. اگر فرضاً مقدار ۱۵ درجه از حرارت این رودخانه کاسته شود احتمالاً تمام کشورهای شمالی اروپا مخصوصاً انگلستان دچار یخبندان میگردد.
آشنایی با گلف استریم | منبع
به عنوان بخشی از یک مطالعهی مشترک، دانشمندان از ایرلند، بریتانیا و آلمان دادههایی را گردآوری کردهاند که نشانگر تضعیف مشهود جریان واژگونی نصفالنهار است.
این جریان، معروف به جریان گلفاستریم، موتور مهمی برای تودههای آب در گردش اقیانوسهای جهان است و به توزیع گرما بین مناطق سرد و گرم جهان کمک قابل توجهی میکند.
پژوهشهای قبلی نشان داده است که جریان گلفاستریم از دههی 1950 حدود 15 درصد ضعیف شده است. نتیجهی این مطالعه که اکنون در Nature Geoscience منتشر شده است نشان میدهد که این تغییر در چارچوب نوسانات طبیعی رخ نداده است بلکه یک روند دائمی است.
دادههایی با سابقهی 1600 ساله | جریان گلفاستریم
استفان رامستورف، یک محقق در موسسه Potsam برای “تحقیقات تأثیر آب و هوا” و آغازگر پروژه میگوید:
“ما تعدادی از مطالعات قبلی را برای اولین بار با هم ترکیب کردیم.” از آنجا که اندازهگیریهای طولانیمدت جریان گلفاستریم از سال 2004 انجام شده است، دانشمندان دادههای بایگانیهای محیط زیست طبیعی را نیز مورد بررسی قرار دادهاند.
این موارد شامل اطلاعات مربوط به حلقههای سن درختان، رسوبات اقیانوسها و هستههای حاصل از حفاری یخها است.
همچنین سوابق تاریخی دیگر به عنوان مثال سیاهههای مربوط به کشتیهای قدیمی نیز در مجموعهی دادههای دانشمندان یافت میشود.
این دادهها که به صورت ترکیبی تا 1600 سال قدمت دارند نشان داد که جریان گلفاستریم برای حداقل 1000 سال نسبتاً ثابت بوده است.” با پایان عصر یخبندان کوچک در حدود سال 1850، جریان اقیانوس شروع به ضعیف شدن کرده و از اواسط قرن 20 به بعد، یک کاهش دوباره و حتی شدیدتر یافته است.”
ریشه تضعیف جریان گلف استریم
پژوهشگران این را تأیید میکنند که تضعیف جریان گلفاستریم با گرمشدن کرهی زمین بر اثر گازهای گلخانهای کاملاً مرتبط است.
پژوهشهای قبلی نیز این امر را تأیید میکردند زیرا رانش گلفاستریم از اختلاف تراکم در اقیانوس ناشی میشود.
موسسه تحقیقات تأثیر آب و هوا در تارنمای خود مینویسد: “آب گرم و شور سطحی از جنوب به شمال منتقل میشود، جایی که سرد و متراکم میشود. اگر این آب به اندازهی کافی سنگین باشد، در لایههای عمیقتری از اقیانوس فرو میرود و دوباره به سمت جنوب میریزد.”
با این حال در نتیجهی افزایش بارندگی و ذوب شدن صفحهی یخ گرینلند، آب شیرین به اقیانوس اطلس شمالی اضافه میشود بدیننحو، میزان شوری و به تبع آن چگالی آب در آنجا کاهش مییابد، چیزی که کاهش جریان گلفاستریم را توضیح میدهد.
عواقب این پدیده میتواند برای ساکنان دو طرف اقیانوس اطلس جدی باشد. در حالی که جریان گلفاستریم به طور معمول آب را از سرزمین اصلی آمریکا دور میکند ، کاهش بیشتر این چرخه میتواند منجر به افزایش سطح آب دریا شود. دانشمندان مینویسند: اما این پدیده میتواند در اروپا منجر به حوادث شدید آب و هوایی مانند امواج گرما و بارش کمتر در تابستان شود.
مرجع:
مقالهی زیر در نشریهی Frankfurter Allgemeine جمهوری فدرال آلمان به تاریخ 28 فوریهی 2021 منتشر شده و از طریق لینک قابل مشاهده است.