تحلیل کلاسیکوی عادل از منظر کسب و کار | عادل به تلویزیون برنگردد بهتر است!
چند وقت پیش عادل فردوسی پور از برنامه نود و شبکه سه کنار گذاشته شد و موجی از انتقاد و اعتراض برای این مساله ایجاد شد که چرا اینگونه شده و عادل باید برگردد و اینها. حتا همین اواخر، دیدم که رضا رشیدپور در ویژه برنامه شب یلدا در صدا و سیما گفت که نه عادل باید برگردد و کدورت ها باید از بین برود و این ها.
این شد که انگیزه پیدا کردم این متن را بنویسم و بگویم آقای رشیدپور نه!
عادل از صدا و سیما رفت. خوب بود یا بد؟
طبیعتن نگاه عمومی و غالب این بود که حیف شد که رفت. برند خوبی به نام برنامه نود سال ها روی آنتن بود با کلی طرفدار و بیننده. این بخش از صحبت کاملن یک واقعیت هست و به هرحال عادل نخبه ای هست که سبک متفاوتی از برنامه سازی، گزارش، مصاحبه، و نقد و شجاعت نقد و حواشی را در تلویزیون شروع کرد و بیش از 19 سال ادامه داد و هر سال توسعه داد.
اما، من میخواهم در مزایای خروج عادل از صدا و سیما بگویم تا شاید این متن به گوش رضا رشیدپور هم برسد و مبادا وساطت کند که عادل برگردد مجدد به شبکه سه.
عادل از قاب دیگری شروع به رکوردشکنی کرد! | اینجا ماندن عادل برای همه ما بهتر است
همانطور که احتمالن در جریانید، چند وقت پیش هم برنامه کلاسیکوی عادل از تلویزیون های اینترنتی و رایگان پخش شد و رکورد پخش همزمان و غیرهمزمان را مال خود کرد. این یعنی، عادل از یک کار دولتی و حکومتی، وارد یک کسب و کار خصوصی شد. عادل در تلویزیون هم داشت کارآفرینی می کرد، در واقع با توسعه های مختلفی که برنامه نود همیشه و هرسال داشت، می شد فهمید که عادل نگاه دولتی و کارمندی به مساله ندارد.
اما برنامه کلاسیکو به نسبت برنامه نود چه مزیتهایی دارد و خواهد داشت:
برنامه کلاسیکو می تواند برند خصوصی و تحت مالکیت یک کسب و کار خصوصی باشد
با سبک جدید اجرا که در استودیو خصوصی و در حضور تماشاچیان است، علاقمندان خانم را نیز پوشش میدهد
از کلی از ممیزی ها و سختگیری های صدا و سیما رهایی می یابد
اسپانسرها و فضاهای تبلیغاتی بیشتر و متنوعی را پوشش میدهد
برنامه کلاسیکو می تواند فضای سعی و خطا و توسعه های راحت تری داشته باشد
از مهمانانی با سلایق متفاوت از صدا و سیما دعوت کند
و در مجموع درآمد بسیار بیشتری ایجاد کرده و کارآفرینی بزرگتری را رقم بزند و شاید کلی مزایای دیگر.
دیگر عادل مجبور نیست در تلویزیون نقش آفرینی کند
می دانید آن چیزی که صدا و سیما به عادل داد، چه بود؟ آنتن بود؛ یعنی رسانه پخش. آن زمان آنتن و رسانه ارزش و قیمت خیلی بالا داشت. الان ولی، همه جا، رسانه شده. شاید 20 سال پیش عادل مجبور بود که از رسانه صدا و سیما استفاده کند، الان مجبور نیست؛ الان کلی رسانه رایگان و راحت در اختیار هر کسی است که میتواند محتوا و برنامه جذاب و پرمخاطب بسازد.
بنابراین به نظر من خروج عادل از شبکه سه، هر چند برای همه مخاطبین و قطعن خودش دردناک بوده، ولی در مجموع فواید بسیار بیشتری خواهد داشت.
به امید افزونی کسب و کارهای خصوصی
نگارنده: مهدی نیامنش
رسانه اقتصادی اجتماعی دورنمای اقتصاد