اگر زمین 1 یا 2 درجه سانتیگراد گرم‌ شود، ساکنان داکوتای شمالی عمدتا از آن احساس رضایت می‌کنند، ساکنان دالاس شاید کمی کمتر رضایت داشته باشند و ساکنان دهلی و داکا روزهای بیشتری با گرمای غیرقابل تحمل را از سر خواهند گذراند.

گردش فلک به ضرر فقرا !

به عنوان مثال، در هند بین سال‌های 1957 تا 2000، به طور متوسط سالانه 5 روز دمای میانگین روزانه به بالاتر از 35 درجه سانتیگراد رسید. پیش‌بینی می‌شود بدون سیاست اقلیمی جهانی، تا پایان قرن حاضر تعداد چنین روزهایی به عدد 75 برسد.

ساکنان عادی ایالات متحده فقط 26 روز با این شرایط را تجربه خواهند کرد. مشکل اینجاست که کشورهای فقیرتر به استوا نزدیکترند و این به معنای آن است که مشکلات واقعی آنجا بروز خواهند کرد.

ساکنان کشورهای فقیر کمتر به حفاظت خود در برابر اثرات نامناسب بالقوه دماهای داغ مجهزند و همین امر موضوع را وخیم‌تر می‌کند.

آنها تهویه هوا ندارند (چون فقیرند) و در حوزه کشاورزی، محل‌های ساختمانی یا کوره‌های آجرپزی کار می‌کنند که در آنها تهویه هوا واقعا تحت اختیار محسوب نمی‌شود.

آیا پیش‌بینی اثرات افزایش دما بر کشورهای فقیر امکان‌پذیر است؟

اثرات محتمل افزایش دما که به وسیله تغییر اقلیم بر زندگی در این کشورها اثر خواهند گذاشت، چیست؟

صرفا نمی‌توان با مقایسه مکان‌های گرمتر و سردتر به این پرسش پاسخ داد، زیرا این محل‌ها به صدها طریق دیگر نیز متفاوتند.

آنچه به ما امکان سخن گفتن در مورد تاثیر بالقوه تغییرات دما را می‌دهد، این است که دمای یک محل خاص، در روز مشخصی از تقویم و سال به سال نوسان کند.

در برخی سال‌ها تابستان‌هایی با گرمای شدید دارند، برخی سال‌ها زمستان‌هایی با سرمای شدید دارند و برخی سال‌های خوب نیز تابستان و زمستانی معتدل دارند.

مایکل گرینستون اقتصاددان محیط‌ زیست، پیشگام ایده استفاده از این نوسانات هوای سالانه برای داشتن درکی از تاثیر تغییرات اقلیمی در آینده بود.

برای مثال، اگر منطقه‌ای از هند در سال خاصی بسیار گرم باشد، آیا تولید کشاورزی در آن سال در مقایسه با همان منطقه در سال‌های دیگر یا سایر مناطقی که تا این حد گرم نبودند، کمتر است؟

دلایل مختلفی برای اعتماد کورکورانه نکردن به این روش خاص وجود دارد. تفاوت‌های اقلیمی دائمی، قطعا نوآوری‌هایی را برای محدود کردن اثرشان ایجاد خواهد کرد. ما این موارد را در اثرات تغییرات سالانه لحاظ نخواهیم کرد زیرا نوآوری زمان‌بر است.

از سوی دیگر، تغییرات دایمی ممکن است هزینه‌های دیگری داشته باشند که به هنگام موقت بودن تغییر، رخ نمی‌دهند مانند زهکشی سطح ایستابی. به عبارت دیگر، آن برآوردها می‌توانند خیلی اندک یا خیلی بزرگ باشند. اما تا زمانی که تورش در برآورد برای کشورهای ثروتمند و فقیر یکسان باشد، هنوز هم مقایسه پیش‌بینی‌هایی که در دست داریم، مفید است.

تغییرات اقلیمی و تاثیر آن بر کشورهای فقیر

نتیجه کلی این است که آسیب ناشی از تغییر اقلیم در کشورهای فقیر بسیار جدی‌تر خواهد بود. زیان‌هایی در کشاورزی ایالات متحده پیش خواهد آمد، اما زیان‌های هند، مکزیک و آفریقا بسیار بیشتر خواهد بود.

در بخش‌هایی از اروپا، مانند تاکستان‌های دره موسل ، آفتاب بیشتری تاک‌ها را گرم خواهد کرد و پیش‌بینی می‌شود کیفیت و کمیت نوشیدنی موسل افزایش پیدا کند.

اثر هوای داغ بر بهره‌وری به کشاورزی محدود نمی‌شود. هنگامی که هوا گرم می‌شود افراد بهره‌وری کمتری دارند، به ویژه اگر مجبور باشند بیرون کار کنند. برای مثال، شواهدی از ایالات متحده نشان می‌دهند که در دماهای بالاتر از 38 درجه سانتیگراد، عرضه نیروی کار برای مشاغل واقع در هوای آزاد در مقایسه با دماهای در محدوده 26-24 درجه سانتیگراد، تا یک ساعت در روز کاهش می‌یابد.

از نظر آماری هیچ اثر قابل تشخیصی در صنایعی که در معرض شرایط جوّی قرار ندارند، به چشم نمی‌خورد (برای مثال، فعالیت‌های غیرتولیدی در فضای بسته). در سالی که شدیدا گرم باشد، بچه‌ها در امتحانات نهایی مدرسه‌ نمرات پایین‌تری می‌گیرند. این اثرات در جایی که مدارس تهویه هوا دارند، دیده نمی‌شود بنابراین بیش از همه بر کودکان فقیرتر اثر می‌گذارند.

پیامدهای گرم شدن زمین در هند

در هند، معدودی از کارخانه‌ها تهویه هوا دارند. در یک کارخانه پوشاک در هند، مطالعه‌ای پیرامون چگونگی تغییرات بهره‌ وری نیروی کار چگونه با دما انجام شده است.

در دماهای زیر 28-27 درجه سانتیگراد، دما تاثیر بسیار اندکی بر کارآیی داشت. با این حال در میانگین دمای روزانه بیش از این میزان (که حدود یک چهارم روزهای تولید را تشکیل می‌دهد)، کارآیی به ازای افزایش هر یک درجه سانتی‌گراد در دما، 2 درصد کم می‌شود.
مطالعه‌ای با کنار هم قرار دادن همه موارد، در سراسر جهان، نشان داد که یک درجه سانتیگراد گرم‌تر شدن در یک سال مشخص، درآمد سرانه را البته تنها در کشورهای فقیر، تا 4/1 درصد کاهش می‌دهد.

البته، پیامدهای گرم‌‌تر شدن اقلیم به درآمد محدود نمی‌شود. مطالعات متعددی بر خطر داغ بودن دما برای سلامت تاکید می‌کنند. در ایالات متحده، یک روز گرمای شدید بیشتر (فراتر از 32 درجه سانتیگراد) نسبت به یک روز خنک معتدل (15-10 درجه سانتیگراد) نرخ مرگ‌ومیر سالانه تعدیل شده با سن را تا حدود 11/0 درصد بالا می‌برد. در هند، این اثر 25 برابر بزرگتر است.

منبع : کتاب اقتصاد خوب در روزگار سخت | ترجمه امیر شاملویی و جعفر خیرخواهان