مقالهای از نشریهی آلمانیmanager-magazin تاریخ نشر 28ژوئن2021
برگردان: وحید مشیرنیا – 25 تیر 1400
بنادر اصلی اروپا میخواهند کشتیهای کانتینربر را به کابل تأمین برق ساحلی وصل کنند.
غولهای کانتینربر برای اطمینان از تأمین برق موردنیاز برای فعالیتهای خود در اسکله، مقدار زیادی گازوئیل مصرف میکنند. این امر فشار قابل توجهی به اقلیم وارد میکند.
چندین بندر میخواهند در آینده، کشتیها را با نیروی برق ساحلی تأمین کنند. جدا از موضوعات مرتبط به زیرساختهای لازم، هزینههای بالا یکی از موانع موجود است.
جایی که کشتیها هنگام بارگیری برق تولید میکنند | برق ساحلی
در هنگام بارگیری و تخلیه، دیزلژنراتور کشتیهای کانتینربر به کار خود برای تولید برق ادامه میدهند. کشتی های مسافربری نیز در طول اقامت خود در کنارهی اسکله، آلایندگی زیادی را در هوا منتشر میکنند.

مهمترین بنادر دریایی در شمال اروپا میخواهند بهطور مشترک، تأمین انرژی الکتریکی برای کشتیهای بزرگ کانتینربر را با انرژی الکتریکی ساحلی ارتقا دهند و بنابراین در حفاظت از محیط زیست و کاهش اثرات تغییر اقلیم، سهیم باشند.
آنها میخواهند به طور خاص تا حدود سال 2028 به این نتیجه برسند که کشتیهای کانتینربر با ظرفیت بیش از 14000 کانتینر استاندارد (TEU) دیگر برای تأمین برق نیازی به تولید برق از ژنراتورهای کشتی در اسکله نداشته باشند.
در یک مقصودنامه که روز دوشنبه 26 ژوئن 2021 منتشر شد، هدف چند بندر معروف به “بنادر محدودهی شمال” از این کار ارائه شده است. امضاکنندگان شامل سه بندر بزرگ دریایی اروپایی روتردام ، آنتورپن و هامبورگ و همچنین بنادر برمرهافن و اپراتور بندری فرانسه هاروپا با بندر دریایی خود در لوهاور در نورماندی هستند.
تولید برق کشتیها به اندازهی یک شهر کوچک!
تاکنون بسیاری از کشتیهای اقیانوسپیمای پهلوگرفته در بندر، موتورهای خود را به منظور تأمین برق روشن نگه میدارند.
طبق گفتهی وزارت اقتصاد جمهوری فدرال آلمان، در مورد کشتیهای بزرگ کانتینربر و کروز خدماتی به ترتیب نیروی برقی بین 4 تا 16 مگاوات استفاده میشود که تقریباً با برق مورد نیاز یک شهر کوچک مطابقت دارد.

دولت فدرال ارزیابی میکند: “کشتیهای استفادهکننده از برق ساحلی با این روش در هنگام انجام فعالیت، از اقلیم محافظت میکنند و کیفیت هوا نیز در بنادر و اطراف آن بهبود مییابد.”
با این حال هنوز امکان بسیار کمی برای استفاده از چنین سیستمهای برق ساحلی وجود دارد و بر این اساس تعداد کمی از کشتیها قابلیت بهرهگیری از این زیرساخت را دارند.
علاوه بر این، تأمین برق مورد نیاز از ساحل گرانتر از سوزاندن گازوئیل در کشتی برای تولید برق است.
رقابت تنگاتنگ بین بنادر اغلب مانع از بالا رفتن هزینهها میشود.
این دلیل همواره اینگونه عنوان میشود که اپراتورهای بندر نمیخواهند شرکتهای حملونقل متحمل هزینههای اضافی شوند. درهرصورت اتحاد “بنادر محدودهی شمال” بهسختی میتواند امکان یک رقابت کمهزینه را فراهم کند.
برگردان : وحیدمشیرنیا