محصولات و مواد را به گردش درآورید
دومین اصل اقتصاد چرخشی: گردش محصولات و مواد در حالتی که بالاترین ارزش ممکن را ایجاد کنند:
- 1- این به این معنی است که مواد 2 حالت دارند یا تبدیل به محصول شده و از آنها استفاده می شود
- 2- یا پس از استفاده محصولات بهصورت باقیمانده مجددا بهعنوان مواد اولیه روانه چرخه تولید می شوند
به این ترتیب، هیچ چیز به زباله تبدیل نمیشود و ارزش ذاتی محصولات و مواد حفظ میشود.
گردش محصولات و مواد
راههای مختلفی وجود دارد که میتوان محصولات و مواد را در گردش نگه داشت و فکر کردن به دو چرخه اساسی یعنی چرخه فنی و چرخه بیولوژیکی مفید است.
در چرخه فنی، محصولات مورد استفاده مجدد، تعمیر، تولید مجدد و بازیافت قرار میگیرند.
در چرخه بیولوژیکی، مواد قابل تجزیه زیستی، از طریق فرآیندهایی مانند کمپوستسازی و هضم بی هوازی به زمین بازگردانده میشوند.
چرخه فنی
موثرترین راه برای حفظ ارزش محصولات، نگهداری و استفاده مجدد از آنهاست. به عنوان مثال یک تلفن را در نظر بگیرید: ارزش آن به عنوان یک تلفن بسیار بیشتر از مجموعهای از اجزا و مواد است.
بنابراین اولین گامها در چرخه فنی بر حفظ کامل محصولات برای حفظ حداکثر ارزش ممکن متمرکز است.
این میتواند شامل مدلهای کسبوکار مبتنی بر اشتراکگذاری باشد (وبسایتهایی که محصولات مورد نیاز هر کس را از طریق مبادله کالا به کالا به اشتراک میگذارند)، بنابراین کاربران بهجای مالکیت محصول، به آن دسترسی پیدا میکنند و افراد بیشتری به مرور زمان از آن استفاده میکنند.
ممکن است شامل استفاده مجدد از طریق فروش مجدد باشد. این میتواند به معنای چرخههای نگهداری، تعمیر و نوسازی باشد.
در نهایت، زمانی که محصول دیگر قابل استفاده نباشد، میتوان اجزای آن را دوباره تولید کرد.
قطعاتی که قابل بازسازی نیستند را میتوان به مواد تشکیلدهنده اولیه خورد و بازیافت کرد.
به یاد داشته باشید که بازیافت آخرین راهحل ممکن است است زیرا به این معنی است که ارزش نهفته در تولید محصولات و اجزاء از بین میرود،اما همچنان به عنوان آخرین مرحله که به مواد اجازه میدهد در اقتصاد باقی بمانند و به عنوان ضایعات تمام نشوند بسیار مهم است.
چرخه بیولوژیکی
مواد قابل تجزیه زیستی یا زیستتخریبپذیر که قابل استفاده مجدد نیستند، مانند برخی محصولات جانبی غذایی، میتوانند در چرخه بیولوژیکی به اقتصاد بازگردانده شوند.
با کمپوستسازی یا هضم بیهوازی مواد آلی، میتوان از مواد مغذی ارزشمندی مانند نیتروژن، فسفر، پتاسیم و ریز مغذیها برای کمک به بازسازی زمین استفاده کرد تا بتوانیم مواد غذایی یا مواد تجدیدپذیر بیشتری مانند پنبه و چوب را پرورش دهیم.
برخی از محصولات، مانند لباسهای پنبهای یا مبلمان چوبی، میتوانند در چرخه فنی و بیولوژیکی گردش کنند.
آنها را میتوان نگهداری، استفاده مجدد، تعمیر و گاهی اوقات حتی بازیافت کرد، اما در نهایت میتوان آنها را به چرخه بیولوژیکی که از آن آمدهاند بازگرداند. کمپوست یا هضم بیهوازی میتوانند خاک را برای رشد پنبه یا چوب جدید تغذیه کنند.
طراحی، کلید موفقیت در اقتصاد چرخشی است
برای اینکه محصولات با موفقیت در چرخه بیولوژیکی یا فنی به گردش درآیند، ضروری است که آنها با در نظر گرفتن گردش نهایی خود طراحی شده باشند. بسیاری از محصولات در اقتصاد کنونی ما وجود دارند که نمیتوانند در هر دو چرخه به گردش درآیند و در نهایت به زباله تبدیل میشوند.

محصولاتی هستند که مواد فنی و بیولوژیکی را به گونهای ترکیب میکنند که نمیتوانیم آنها را جدا کرده و به گردش درآوریم – برای مثال، منسوجاتی که الیاف طبیعی و پلاستیکی را با هم ترکیب میکنند پس از مصرف قابل تمیز دادن و بازیافت و استفاده مجدد نیستند
به عاقبت محصول در چرخه اقتصادی فکر کنید
اگر طراحان به این فکر میکردند که چگونه محصول آنها میتواند پس از استفاده در چرخههای فنی یا بیولوژیکی قرار گیرد، آن محصول میتواند با در نظر گرفتن این مسیر رو به جلو ساخته شود.
به عنوان مثال، محصولاتی که در چهارچوب چرخههای فنی طراحی میشوند، باید بهگونهای تولید شوند که از تعمیر و نگهداری آنها آسان باشد، و این ویژگی را داشته باشد که اجزای ان در صورت از دست دادن قابلیت استفاده، بهراحتی از هم جداسازی شده تا بتوانند مجددا به چرخه تولید محصول بازگردند
آنها میتوانند به اندازه کافی بادوام باشند تا در برابر سایش و پارگی مقاومت کنند.
آنها میتوانند از موادی ساخته شوند که بهراحتی قابل بازیافت هستند.
اگر محصولاتی مانند مبلمان چوبی بهگونهای طراحی تولید شوند که ضمن برخورداری از قابلیت تعمیر و نگهداری آسان، با در نظر گرفتن چرخه بیولوژیکی مواد سازنده روی خط تولید قرار گیرند؛

پس از تولید تقریبا بهصورت کامل مورد استفاده مجدد قرار میگیرند مواد زیست تجزیهپذیر آنها (مانند چوب) به راحتی از مواد فنی آنها (مانند پیچ) و چسب و رنگ جدا میشدند.
یا سایر محصولات مانند ظروف غذای آماده را میتوان به گونهای طراحی کرد که پس از یک بار استفاده قابل کمپوست شدن باشند تا احتمال بازگشت ضایعات غذایی موجود در آنها به خاک افزایش یابد این یعنی حفاظت از چرخه منابع در سیستم اقتصادی و قرار گرفتن روی ریل توسعه پایدار
نمونههایی از شرکتهایی که برای گردش طراحی میکنند
بسیاری از شرکتهای نوآور در حال حاضر محصولات خود را با در نظر گرفتن چرخش مجدد طراحی میکنند.
Ecovative از محصولات جانبی کشاورزی (قسمتهایی از محصولات که قابل خوردن نیستند) و میسلیوم (ریشه قارچ) بستهبندی قابل کمپوست میسازد.
این بستهبندی مانند پلی استایرن منبسط شده و برای محافظت از اقلام شکننده در حین حمل و نقل عمل میکند، اما از یک منبع تجدیدپذیر ساخته شده که به زبالههای پلاستیکی بدل نمیشود.
میسلیوم یک شبکه قارچی از سلولهای نخ مانند است که مانند یک چسب طبیعی و خودآرایی عمل میکند.
در عرض 7-5 روز بدون نیاز به نور یا آب رشد میکند، محصولات جانبی کشاورزی را هضم میکند و به هر شکلی که لازم است میچسبد.
در پایان فرآیند، رشد ماده از طریق فرآیند حرارتی متوقف شده همچنین از عدم وجودهاگ یا مواد حساسیتزا در آن اطمینان حاصل میشود.

پس از استفاده، میتوان آن را با خیال راحت فشرده کرد و به خاک بازگرداند.
بسته بندی محیط زیستی را میتوان پس از استفاده به عنوان بخشی از بیو به زمین بازگرداند