از جمله مسائل پر چالش در حوزه اقتصاد چرخشی، اندازه‌گیری سطح پیشرفت کشورها در این زمینه است.

در مقاله ” اقتصاد چرخشی را چگونه اندازه‌گیری می‌کنند؟ ” پیرامون شاخص‌های مدنظر و چالش اندازه‌گیری اقتصاد چرخشی (به واسطه درجه سختی تعریف شاخص‌های مناسب) اشاره شد.

با این تفاسیر بر پایه داده‌های فعلی و نتایج تحقیقات انجام شده، کشورهای برجسته در زمینه اقتصاد چرخشی بر اساس گزارش سازمان اقتصاد چرخشی آمستردام هلند معرفی می‌شوند.

1- هلند | در سال 2050 چرخش کامل اقتصاد

تعیین هدف بلندپروازانه دولت هلند برای گردش کامل اقتصاد تا سال 2050 که اقدامات عملی انجام شده نشان می‌دهد تا چه اندازه در این زمینه مصمم است.

همچنین تعیین هدف کوتاه‌تر یعنی چرخشی شدن 50 درصد از اقتصاد کشور تا سال 2030، این موضوع شامل هدف موقت کاهش 50 درصدی استفاده از مواد اولیه معدنی، سوخت‌های فسیلی و فلزات تا سال 2030 است.

اهداف فوق و عملکرد کنونی این کشور، هلند را به یگانه کشور پیشتاز اقتصاد چرخشی در اروپا و البته جهان بدل کرده است.

برنامه‌های انتقالی برای پنج حوزه اولویت‌دار اقتصاد هلند اجرا شده است که شامل موارد زیر است:

• ساخت و ساز.
• پلاستیک؛
• کالاهای مصرفی؛
• زیست توده و مواد غذایی؛
• و ساخت.

مداخلات سیاست‌گذاری شامل تأکید بر بهره‌وری منابع، تغییر منابع انرژی لازم به منابع تجدیدپذیر و بازیافتی، و ایجاد بازارها و مدل‌های تجاری جدید است.

2- چین | اولین مجری واقعی

چین به‌عنوان اولین پذیرنده اقتصاد چرخشی که هم به لحاظ فنی، هم تعریف قوانین لازم برای توسعه و بسترسازی آن، فراهم کرده است؛ به صراحت اقتصاد چرخشی را در اهداف توسعه‌ای خود قرار داده است.

در سال 2006، یازدهمین برنامه پنج ساله آن به اقتصاد چرخشی اشاره کرد و در سال 2008 قانون ارتقای اقتصاد مدور خود را تصویب کرد.

امروزه، اقتصاد چرخشی در حقیقت یک مدل اصلاحی با پشتیبانی مستحکم از سوی دولت، برای تغییر ساختار اقتصادی کشور به شما می‌رود.

در چشم‌انداز توسعه جامعه هماهنگ چین، اقتصاد چرخشی به‌عنوان یکی از ارکان اصلی قلمداد می‌شود
برنامه‌ریزی متمرکز برای تولید پاک‌تر، مبتنی بر اکولوژی صنعتی شکل گرفته و با جدیت در حال اجرا است.

3- ژاپن | پیشرو در مدیریت منابع و زباله

ژاپن یکی دیگر از مبتکران اولیه اقتصاد چرخشی است که از اوایل دهه 2000 چندین سیاست برای کاهش، استفاده مجدد و بازیافت ارائه کرده است.

ژاپن، کشوری پرجمعیت، به شدت صنعتی و با محدودیت منابع، سیاست‌های بلندپروازانه ای را در زمینه مدیریت زباله اتخاذ کرد.

امروزه، نرخ بازیافت قابل توجهی دارد که با فرهنگ همکاری و نوآوری مداوم صنعتی تقویت شده است.

در حالی که سیاست‌های آن همیشه به طور صریح با اقتصاد چرخشی مرتبط نبوده است، اما فعالیت‌های آن‌ها در حوزه بازیافت و کاهش دوریز منابع و بازتولید منبع الهام بسیاری از کشورها است.

آخرین نقشه راهبردی چشم‌انداز اقتصاد چرخشی 2020 ژاپن، به تشویق صنایعی پرداخته است که در مدل‌های تولید خود از فرآیندهای چرخشی و بهبود کارایی منابع بهره می‌برند.

همچنین ژاپن یک استراتژی گردش منابع برای پلاستیک‌ها را برای مقابله با مشکل زباله‌های پلاستیکی یکبار مصرف معرفی کرده است.

4- شیلی | تا سال 2040 چرخشی کامل

از زمان میزبانی COP25، شیلی گام‌های بزرگی در زمینه‌های زیست‌محیطی برداشته است.

در سال ژوئن 2021 شیلی یکی از ارکان اصلی توسعه خود را تبدیل شدن به “شیلی چرخشی” تا سال 2040 تعریف کرده است.

از اهداف نزدیک‌تر این چشم‌انداز، ایجاد 100.000 شغل سبز تا سال 2030 است.

هفت هدف شیلی برای گذار به اقتصاد چرخشی

هفت هدف میان‌مدت و بلندمدت برای هدایت گذار شیلی به اقتصاد چرخشی که بر اساس شاخص‌های استاندارد و متناسب با اولویت‌های این کشور تعیین شده است:

1. ایجاد 100.000 شغل سبز جدید تا سال 2030 و 180.000 شغل تا سال 2040
2. کاهش 10 درصدی سرانه زباله‌های جامد شهری تا سال 2030 و کاهش 25 درصدی تا سال 2040
3. کاهش 15 درصدی تولید زباله تا سال 2030 و کاهش 30 درصدی آن تا سال 2040
4. افزایش بهره‌وری مواد 30 درصد تا سال 2030 و 60 درصد تا سال 2040
5. افزایش نرخ بازیافت عمومی به 40 درصد تا سال 2030 و سطح 75 درصد تا سال 2040
6. افزایش نرخ بازیافت زباله‌های جامد شهری تا سال 2030 به 35 درصد و تا سال 2040 به 65 درصد
7. تا سال 2030، باید 50 درصد از زمین‌های تحت تأثیر تخلیه غیرقانونی زباله و 90 درصد تا سال 2040، بازیابی کامل شوند.

---

منابع:

بنیاد مک‌آرتور
موسسه اقتصاد چرخشی آمستردام